| « | następny » |
„Przyszedłeś do złej dzielnicy, koleś”
Do tego typa lepiej się nie zbliżać, bo ten bujający się rezus potrafi wszystko od człowieka wysępić.
Sęp kasztanowaty (Aegypius monachus) – większy od sępa płowego, o masywnej sylwetce z wielkimi szerokim skrzydłami, których rozpiętość sięga 3 m. Długość ciała: 100-120 cm, a masa 7-12 kg. Ubarwienie jednolicie brunatnoczarne. Głowa szarobrązowa, u nasady szyi brązowa kryza. Woskówka i nasada dzioba niebieskawe.
Zamieszkuje Półwysep Iberyjski (dawniej również Apeniński), Baleary oraz Bałkany, a także pasma górskie Azji od Turcji i Kaukazu po Mongolię, północno-wschodnie Chiny i Pakistan. Część populacji jest osiadła, część nomadyczna, a część zimuje na południe od zasięgu letniego. Jeszcze w XIX wieku mógł się gnieździć w Tatrach, obecnie sporadycznie zalatuje w południowe rejony kraju. W 2011 roku zaobserwowano jednego osobnika w powiecie nowosądeckim, było to pierwsze potwierdzone stwierdzenie na terenie Polski od 1982 roku. W 2021 roku pojawił się na Wyspach Świderskich pod Warszawą oraz w Nowym Lublińcu na pograniczu województw lubelskiego i podkarpackiego. Łącznie do końca 2021 roku odnotowano 25 potwierdzonych stwierdzeń, w trakcie których obserwowano 27 osobników.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje sępa kasztanowatego za gatunek bliski zagrożenia (NT – near threatened) nieprzerwanie od 1994 roku. Liczebność światowej populacji szacuje się na 16 800 – 22 800 dorosłych osobników; jej globalny trend uznaje się za spadkowy, choć liczebność populacji europejskiej rośnie. Główne zagrożenia dla gatunku to śmiertelność spowodowana przez ludzi (przypadkowo lub celowo – zatrucia, odstrzał, niszczenie gniazd czy chwytanie w pułapki) oraz zmniejszająca się dostępność pożywienia. W Polsce objęty ochroną gatunkową ścisłą.
Zamieszkuje Półwysep Iberyjski (dawniej również Apeniński), Baleary oraz Bałkany, a także pasma górskie Azji od Turcji i Kaukazu po Mongolię, północno-wschodnie Chiny i Pakistan. Część populacji jest osiadła, część nomadyczna, a część zimuje na południe od zasięgu letniego. Jeszcze w XIX wieku mógł się gnieździć w Tatrach, obecnie sporadycznie zalatuje w południowe rejony kraju. W 2011 roku zaobserwowano jednego osobnika w powiecie nowosądeckim, było to pierwsze potwierdzone stwierdzenie na terenie Polski od 1982 roku. W 2021 roku pojawił się na Wyspach Świderskich pod Warszawą oraz w Nowym Lublińcu na pograniczu województw lubelskiego i podkarpackiego. Łącznie do końca 2021 roku odnotowano 25 potwierdzonych stwierdzeń, w trakcie których obserwowano 27 osobników.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje sępa kasztanowatego za gatunek bliski zagrożenia (NT – near threatened) nieprzerwanie od 1994 roku. Liczebność światowej populacji szacuje się na 16 800 – 22 800 dorosłych osobników; jej globalny trend uznaje się za spadkowy, choć liczebność populacji europejskiej rośnie. Główne zagrożenia dla gatunku to śmiertelność spowodowana przez ludzi (przypadkowo lub celowo – zatrucia, odstrzał, niszczenie gniazd czy chwytanie w pułapki) oraz zmniejszająca się dostępność pożywienia. W Polsce objęty ochroną gatunkową ścisłą.
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą