Ponieważ jestem gejem ludzie zakładają, że sam wybrałem taki zawód z powodów osobistych i zmieniłem hobby w pracę... Prawda jest zupełnie inna i dużo zabawniejsza.

W latach 90. mój wujek był artystą i jak wielu z nich zwykle miał problemy finansowe. Dostał telefon od pośrednika pracy: fabryka zabawek poszukiwała rzeźbiarza do tworzenia wzorów form odlewniczych. Kiedy pojawił się na miejscu ze zdziwieniem zobaczył, jak bardzo się pomylił zakładając, że te zabawki będą przeznaczone dla dzieci. Pracując tam zorientował się, jak bardzo dochodowy jest ten biznes. Co prawda jest duża konkurencja (szczególnie chińska) na rynku kolorowych brzęczących zabawek, ale nie ma jej prawie w ogóle w branży zabawek hardcorowych.

Parę lat później otworzył własną firmę, która odniosła sukces. Zatrudnił moją siostrę i jej męża, którzy od dłuższego czasu szukali pracy.

Problem w tym, że wujek był dużo bardziej artystą niż biznesmenem i podejmował nie do końca przemyślane decyzje, jak wydawanie firmowych pieniędzy na imprezy i kokę. W końcu długi tak go przycisnęły, że musiał sprzedać firmę... Przez kilka ostatnich miesięcy nie płacił swoim pracownikom i był im winien sporo pieniędzy, więc zamiast czekać na zaległe pieniądze ze sprzedaży firmy siostra z mężem zabrali formy i otworzyli własny biznes dildosów. Uniknęli błędów poprzednika. Zaczęli w małym garażu, nie mając prawie niczego, ale po rozkręceniu firmy byli w stanie nieźle z tego żyć.

Dumny producent